چادر شب را سرت کن همسفر تا هیچ‌کس
روی ماهت را نبیند آخر اینجا هیچ‌کس...
مثل رودی راه افتادیم و نجوا می‌کنی
زیر لب: «ما عاشقیم و غیر دریا هیچ‌کس...»
زندگی کشف است ورنه سیب‌هایی سرخ تر
سال ها از شاخه افتادند اما هیچ کس..
من تو را دارم، همین کافیست! دختر های شهر
روزگاری عاشقم بودند و حالا هیچ‌کس..
آسمان‌هارا به دنبال تو می گشتیم عشق
در زمین پیدا شدی... جایی که حتی هیچ‌کس...!
کوله بارت را مهیا کن که فصل رفتن است
مرگ شوخی نیست، می‌دانی که او با هیچ‌کس...
محمدحسین نعمتی
مزه ی عشق به این خوف و رجاهاست رفیق!
عشق سرگرمی‌اش آزار و تسلاست رفیق!
قیمت یک سحر آغوش چشیدن، صد شب
گریه و بغض و تب و آه و تمناست رفیق!
نشدم راهی این چشمه که سیراب شوم
تشنگی خاص‌ترین لذت دنیاست رفیق!
بارها تا لب این چشمه دویده است دلم
آبش اما فقط از دور گواراست رفیق!
اسم آن روز که نامیده‌ای اش روز وصال
در لغتنامه‌ی من «روز مباداست» رفیق!
«نیست در شهر نگاری که دل از ما ببرد»
بنشین شعر بخوان، دور جوان‌هاست رفیق!
انسیه سادات هاشمی
هر نسیمی که نصیب از گل و باران ببرد
می تواند خبر از مصر به کنعان ببرد
آه از عشق که یک مرتبه تصمیم گرفت:
یوسف از چاه درآورده به زندان ببرد
وای بر تلخی فرجام رعیت پسری
که بخواهد دلی از دختر یک خان ببرد
ماهرویی دل من برده و ترسم این است
سرمه بر چشم کشد،زیره به کرمان ببرد
دودلم اینکه بیاید من معمولی را
سر و سامان بدهد یا سر و سامان ببرد
مرد آنگاه که از درد به خود میپیچد
ناگزیر است لبی تا لب قلیان ببرد
شعر کوتاه ولی حرف به اندازه ی کوه
باید این قائله را "آه" به پایان ببرد
شب به شب قوچی ازین دهکده کم خواهد شد
ماده گرگی دل اگر از سگ چوپان ببرد!
حامد عسگری
زندگی یعنی بمیری در هوای یک نفر
مرده باشی جان بگیری با صدای یک نفر
عمر اگر بسیار باشد، عمر اگر کم؛ هرچه هست
محض لبخند یکی باشی، فدای یک نفر
عاشقانه- هرچه داری لابه لای شعر هات-
گفته باشی از همان اول برای یک نفر
آخر این قصه خواهی دید خیل عاشقان
جان نمی بازند جز در ماجرای یک نفر
عشق جز این نیست، جز این نیست، جز این نیست عشق
عشق یعنی "این و جز این نیست"های یک نفر...
جواد شیخ الاسلامی
